Eerste stageweek en weekend Kaapstad

Zo de eerste stageweek zit erop. Aangezien hier alles op zijn Afrikaans gaat, wat wil zeggen dat het allemaal langzaam gaat en dat alles heel veel tijd kost. Weet ik nog niet precies wat nu de projecten van het Red Cross South Africa inhouden, waardoor veel van mijn stage nog onbekend is. Wat ik wel weet is dat Hanna en ik onze middagen doorbrengen in de buitenschoolse opvang (Aftercare in Greyton), dat wij ons gaan bezighouden met een enquête over pesten en dat wij ons gaan bezig houden met een project over kinderen met het Fetal Alcohol Syndroom.

Het Fetal Alcohol Syndroom (FAS) houdt in dat kinderen een hersenbeschadiging hebben die ze hebben opgelopen vanwege het alcoholgebruik van moeder tijdens de zwangerschap. Het is een heel heftig syndroom en vanwege de beperkte begeleiding aan de kinderen gaat het later vaak met de kinderen fout. Zij eindigen op straat, geven hun lichaam aan mannen voor een beetje geld of sigaretten, grote kans op tienerzwangerschap, echt verschrikkelijk allemaal. Wat het Red Cross SA nu van ons wil is dat wij de leerkrachten handvatten gaan geven om kinderen met FAS te begeleiden in de klas. Dus een hele pittige opdracht, maar gelukkig wel super leuk en een hele uitdaging voor mij, omdat de mensen in ZA meer kennis hebben van FAS dan dat wij hebben. Dus de komende weken maar eens veel literatuuronderzoek gaan doen naar FAS en gesprekken met de leerkrachten om erachter te komen hoe zij de kinderen nu begeleiden en wat er aan veranderingen mogelijk is. Ik zou het echt super vinden als wij de leerkrachten ook echt iets kunnen bieden, ze staan er in ieder geval open voor!

Het pestproject is opgezet door eerdere studenten die in Greyton stage hebben gelopen en Hanna en ik gaan daar mee verder. Na maar door vragen over wat nu eigenlijk de bedoeling is voor ons weten we het! De bedoeling is dat wij een enquête gaan opzetten waarin we duidelijk moeten maken aan de kinderen dat pesten niet goed is, wat er gedaan kan worden tegen pesten en ook wat er nu eigenlijk onder pesten valt. Misschien is een enquête voor deze doelen niet de beste manier om de kinderen te informeren, maar met leuke vragen moet het toch lukken. Na wat brainstormen heb ik al wel wat ideeën over de enquête, hopelijk worden deze goedgekeurd!

Dan nog onze Aftercare, dit is 4 middagen in de week van maandag tot en met donderdag. Welke dagen wij daar stage gaan lopen is niet helemaal duidelijk en dat gaat afhangen van het andere, nog onbekende project van ons. Tot nu toe 1 middag in de opvang gewerkt, aangezien de medewerkers bezig zijn met een studie en zij vorige week de laatste week studie hadden. Vandaag (dinsdag 28-8) hebben ze nog praktijkexamen en dan is de Aftercare weer 4 dagen per week geopend.
Bij de Aftercare is het de kinderen bezighouden en echt proberen contact met ze te leggen. Vanwege de taalbarrière is dat nogal moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Dus ik ga nog maar eens goed aan de slag met de Afrikaanse taal, zodat ik woensdag (29-8) gesprekken met de kinderen kan gaan voeren. Om toch pedagogisch bezig te zijn in de Aftercare, gaan Hanna en ik nog wat activiteiten bedenken die we met de kinderen kunnen gaan doen.

Het andere, nog onbekende, project houdt ongeveer in dat wij iemand gaan helpen die nu een bestaand project heeft lopen op Greyton Primair. Wat we tot nu toe weten is dat het een project is over drugsmisbruik en sociale vaardigheden. Wat onze bijdrage hier precies in zal zijn, wordt ons waarschijnlijk over een week duidelijker, want dan hebben we een gesprek met de man die het project aan de kinderen geeft.

Nu dan ons eerste weekendje Kaapstad, jaja afgelopen vrijdag (24-8) was het dan zover. Iedereen had geen stage waardoor we lekker vroeg richting Kaapstad konden vertrekken. Aangezien iedereen hier al helemaal ingeburgerd is in het Afrikaans kwartiertje, wat vaker een halfuurtje is en bij ons een uur is konden we dan toch richting Kaapstad vertrekken. Met 9 man in 2 auto’s was zeer goed te doen. Maar wel 1 ding geleerd, als je beweegt in de Chico dan beweegt de hele Chico mee, dus dat is niet zo’n succes voor de chauffeur van de Chico, mja dat went ook wel weer. Het rijden in Kaapstad is echt een hel wanneer het druk is, vooral als je de weg niet weet. Iedereen rijdt goed door, wisselen vaak van baan en vooral de mensen steken zomaar de straat over terwijl er een auto aankomt. Na een bijna ongeluk, waarbij de jongen in de laadbak voor onze auto met zijn handen aangaf dat ik toch echt moest remmen met de auto. Mja wat wil je als je op de uiterste rechterbaan zit en je ineens linksaf moet slaan, omdat de Chico voor je dat ook doet. Dus ik er als een gek achteraan en helaas werkten de remmen van deze Chico iets langzamer dan de remmen van onze eigen Chico, waardoor ik ook wel erg laat en langzaam remde. Maar al met al goed aangekomen bij het hostel.
Eenmaal aangekomen in Kaapstad, onze spullen gedumpt in het hostel en lekker gaan wandelen door Kaapstad. We zijn naar de kust gelopen om daarop een terrasje te gaan zitten en wat te drinken. Vervolgens weer terug naar het hostel om te wachten totdat we bij Mama Africa konden gaan eten. Daar hebben de jongens krokodillenkebab gegeten en de meiden vegetarisch en vis. Het was echt heerlijk! Na het eten nog ff chillen bij de jongens op het balkon, zij hadden een balkon bij hun kamer die uitzicht had op Longstreet (de uitgaansstraat van Kaapstad). Beter kun je het niet hebben dan dat, ondertussen iets drinken, mensen kijken en vooral de parkeermogelijkheden van auto’s bekijken. Want dat kan hier namelijk gewoon midden op straat…
Na het chillen zijn we maar eens naar de kroeg toe gegaan, bij de Dublinner hebben we ons uitstekend vermaakt! Tot het einde bij de kroeg gebleven en vervolgens met zijn allen teruggelopen naar het hostel, dit was gelukkig niet ver weg.

De volgende dag, na een erg korte nacht, toch maar eens uit bed gekomen om weer een wandeling door Kaapstad te gaan maken. Helaas regende het waardoor een regenjas erg noodzakelijk was, gelukkig hield mijn winterjas de regen ook tegen en konden we op pad. Als het slecht weer is dan is het echt overal rustig op straat, iedereen blijft dan thuis. We zijn naar een winkelcentrum gelopen, om wat te eten en daarna nog ff te winkelen. Daarna zijn we naar het Two Oceans Aquarium toe gegaan, waar we haaien, schildpadden, kwallen, en vooral veel vissen hebben gezien. Het was een geslaagde middag geweest. Vervolgens weer terug naar het hostel om ons klaar te gaan maken voor het eten. Dit keer bij een Mexicaan gegeten, het eten was goed te doen. Daarna zijn we terug naar het hostel gegaan voor de Reggae avond in het hostel zelf. Ik kan maar zeggen dat het alleen maar het zelfde ritme was, waardoor je een beetje in zo’n slome sleur terecht kwam. Maar we hebben het tot het einde volgehouden. Vervolgens naar de jongens in sportcafé Tommy’s gegaan, om het laatste stukje van Ajax-Nac te kijken. Daarna met zijn allen op weg naar club 31. Na een half uur in de kou en regen te gaan wachten werd het ons toch echt duidelijk dat we niet binnen kwamen, dus volgende keer beter. Omdat we toch nog ergens naar toe wilden, zijn we maar weer naar de Dublinner toe gegaan. Dit keer alleen niet zo’n succes, de DJ draaide echt verschrikkelijk. Dus maar naar een kroeg aan de overkant toe gegaan wat een beter succes was. Uiteindelijk weer na een lange avond, tot het einde bij de kroeg gebleven weer vertrokken naar ons hostel. Onderweg nog van alles meegemaakt, iemand is bedreigd met een mes en er is een telefoon gejat. Dus helaas een mindere afsluiting, maar alsnog een geweldige avond waar we veel van hebben geleerd. Je moet dus echt niet met zijn tweeën over straat en vooral geen telefoons meenemen, dus vanaf nu gaan we nog beter opletten!

Zondag (26-8) na een korte nacht, aangezien we voor 12 uur onze kamer uitmoesten, weer vertrokken naar het vertrouwde en rustige Genadendal. Het voelde echt als thuiskomen. De zondag hebben we heerlijk niets gedaan, thuisgekomen spullen uitgepakt en gewoon ff lekker een boek gelezen. Heerlijk zo’n afsluiting van een geweldig weekend. ’s Avonds hebben nog de meiden bij ons gegeten, aangezien we net te laat waren bij de supermarkt, die dus al gesloten was, en de meiden geen eten meer in huis hadden. Gelukkig hadden wij nog wat in de diepvries en het heeft ons allemaal goed gesmaakt. ’s Avonds op tijd naar bed, om de volgende ochtend vroeg op te staan voor een nieuwe dag stage.

Maandag (27-8) een nieuwe dag stage dat bestond uit observeren en ’s middags een handje helpen in de Aftercare. Hanna en ik hebben e ochtend doorgebracht op 2 verschillende scholen met heel wat uitersten. De Greyton Primair is een school, waarvoor niemand schoolgeld hoeft te betalen, waardoor veel kinderen gewoon naar school toe kunnen. Het is echt een school waar meer dan 40 kinderen in 1 klas gewoon heel normaal is. De juffrouw heeft de kinderen goed onder controle, ze zegt wel je moet ze echt geen centimeter geven want dan gaat het helemaal fout. De kinderen stil krijgen wordt gedaan met schreeuwen, of met het slaan van een stok tegen het bord.
Daarna zijn we naar de Private school in Greyton geweest. Dit is een school waar de rijke kinderen naar toe gaan en dat is zeker ook te zien. De kinderen hebben dan wel een schooluniform aan, maar je kunt aan alles zien dat ze het beter hebben dan de Greyton Primair kinderen. Daar hebben we gekeken naar een meisje met FAS en we mogen daar nog veel vaker terugkomen. De remedial teacher wilde graag handvatten om kinderen met FAS of andere problemen die daar op lijken te helpen. Hopelijk kunnen we haar wat handvatten geven.

De Aftercare was makkelijk, er waren 5 kinderen dus we konden iedereen goed in de gaten houden. De taalbarrière was wel erg moeilijk en hopelijk komt daar snel verandering in. We hebben samen met de kinderen het hutje opgeruimd. De kinderen hebben netjes de puzzels gemaakt om te kijken of ze compleet zijn en om ze netjes in de kast op te bergen. Ik heb samen met 1 jongentje gepuzzeld, alleen erg spraakzaam was hij niet, maar dat zal vast nog wel komen.

’s Avonds nog met zijn allen bij ons gegeten en het was een zware en vooral lange dag. Dus maar redelijk op tijd mijn bed in om dinsdag aan de slag te gaan met de enquête en met het literatuuronderzoek naar FAS.

Ik wilde het verslag kort houden, maar dat is me helaas niet gelukt, ik denk maar zo, volgende keer beter!

Baie groet, Nicole